θάλλω

θάλλω, Hes.Op.173, h.Cer.402, etc.: [tense] aor.1 ἔθηλα ([etym.] ἀν-) Ael.NA2.25, 9.21: [tense] aor. 2

A

θάλε h.Hom.19.33

;

ἀν-έθαλον LXX Wi.4.4

, Ep.Phil. 4.10: [tense] pf. τέθηλα, in Hom. only part. in [tense] pres. sense τεθηλώς, [dialect] Ep. fem. τεθᾰλυῖα, and [ per.] 3sg. [tense] plpf.

τεθήλει Od.5.69

; [ per.] 3sg. ind.

τέθηλε Hes. Op.227

, Emp.77, S.Ph.259; [dialect] Aeol. and [dialect] Dor.

τέθᾱλα Sapph.Supp.25.12

, Pi.Fr.129.5, B.9.40, IG3.171; subj. τεθήλῃ Epigr. ap. Pl.Phdr. 264d; inf.

τεθηλέναι Id.Cra.414a

; part. τεθᾱλώς prob. in A.Supp. 107(lyr.):—[voice] Pass., [tense] fut. θᾰλήσομαι ([etym.] ἀνα-) AP7.281 (Heraclid.): (cf. θηλέω):—sprout, grow, thrive, esp. of fruit-trees,

ἐρινεὸς . . φύλλοισι τεθηλώς Od.12.103

; τεθήλει δὲ σταφυλῇσι, of a vine, 5.69; ἄνθεσι γαῖα θάλλει h.Cer.l.c.; <

δένδρεα> τέθηλε καρπῶν ἀφθονίῃσι Emp.77

;

ὦ χρυσέᾳ κόμᾳ θάλλων Λοξία Pi.I.7(6).49

;

πώγωνι θάλλων S.Ichn.358

: abs.,

καρπὸν τρὶς ἔτεος θάλλοντα Hes.Op.173

;

θάλλει κατ' ἦμαρ αἰεὶ νάρκισσος S.OC681

(lyr.), etc.: freq. in [tense] pf. part., as Adj., luxuriant,

τεθαλυῖά τ' ὀπώρη Od.11.192

;

τεθαλυῖά τ' ἀλωή 6.293

: also, c. acc. cogn., οὐ δένδρε' ἔθαλλεν χῶρος the place grew no trees, Pi.O.3.23, cf. AP9.78 (s.v.l., Leon.); ἐν φύλλοισι θαλλούσης βίον ξανθῆς ἐλαίας (Dind. ἴσον) A.Pers.616; simply, bloom, Thphr.HP1.1.2; but of σίκυοι, etc.,

ἡ ἀπὸ τοῦ ὕδατος ἀτμὶς οἷον θάλλοντας παρέχει Id.CP5.6.5

.

b of other natural objects, τεθαλυῖά τ' ἐέρση copious dew, Od. 13.245; ῥάχιν τεθαλυῖαν ἀλοιφῇ rich with fat, Il.9.208, cf. Od.13.410; εἰλαπίνῃ τεθαλυίῃ at a sumptuous feast, 11.415.

2 of persons, states or conditions, bloom,

θ. ἁπαλὸν χρόα Archil.100

; thrive, flourish,

Εἰρήνη τεθαλυῖα Hes.Th.902

; θάλλοισα εὐδαιμονία, ἀρετά, Pi.P. 7.19, I.5(4).17;

πατρὸς θάλλοντος S.Ant.703

, cf. Ph.420, etc.; ζῶν καὶ θάλλων alive and prosperous, Id.Tr.235; ζῇ καὶ θάλλει [ἡ παίδευσις] Antipho Soph.60;

θάλε πόθος h.Hom.19.33

;

Ἔρως ἐπὶ Χαλκιδέων θάλλει πόλεσιν Carm.Pop.44

;

Ἔρως τότε μὲν θ. τε καὶ ζῇ, ὅταν εὐπορήσῃ, τότε δὲ ἀποθνῄσκει Pl.Smp.203e

;

θ. καὶ εὐδαιμονεῖ χώρα καὶ πόλις Id.Lg.945d

: c. dat. modi,

θάλλουσιν δ' ἀγαθοῖσι Hes.Op.236

; ἀγλαΐῃ τεθαλυῖαι [δμῳαί] Id.Sc.276; τοῖσι (sc. ἀνδράσι)

τέθηλε πόλις Id.Op. 227

;

πόλις ἐλευθερίᾳ τεθαλυῖα Simon.102

;

θ. ἀρεταῖς Pi.O.9.16

;

ἐλπίδι B.9.40

;

εὐγενεῖ τέκνων σπορᾷ S.Ant.1164

;

παρρησίᾳ E.Hipp. 422

;

δαίμων ἀφθίτῳ θ. βίῳ Critias25.17D.

;

θ. ἐπὶ γυμνάδος ἔργοις Epigr.Gr.233

([place name] Chios).

3 of disease and the like , in bad sense, to be fresh, active,

ἡ δ' ἐμὴ νόσος ἀεὶ τέθηλε S.Ph.259

; πήματα . . ἀεὶ θάλλοντα μᾶλλον ἢ καταφθίνοντα waxing, Id.El.260;

ἔρις θάλλει E.Ph.812

(lyr.): c. dat.,

ἀφροσύναις θάλλουσ' Ὕβρις B.14.58

.

b τοῖσι αὐτοῖσιν ὅ τε σπλὴν θάλλει καὶ τὸ σῶμα φθίνει the spleen becomes swollen, Hp. Loc.Hom.24; also τεθηλός (in neutral sense) of the liver, Id.VM22.